Op 5 mei mochten wij een bijzonder onderdeel verzorgen van binnen het bevrijdingsdagprogramma in Waag Futurelab.
We luisterden naar indrukwekkende verhalen waarin de zoektocht naar solidariteit en verzet en de worsteling tegen onverschilligheid en wegkijken centraal stond.
Hilal Cikmakcaya deelde een krachtig en persoonlijk verhaal over zijn ervaringen met racisme. De zaal hing aan zijn lippen, zijn woorden raakten en zetten aan tot nadenken over wat solidariteit betekent in het dagelijks leven.
Daarnaast inspireerden Cecilia, Jan en Firoez van Kracht van Mokum het publiek opnieuw met hun verhalen. Extra bijzonder was de aanwezigheid van Agnes Grond, de moeder van Cecilia, die op indrukwekkende wijze vertelde over het belang van blijven kijken. Ook als het pijnlijk is en het makkelijker lijkt om weg te kijken omdat je je zo schrijnend machteloos voelt. Maar door te blijven kijken en te getuigen, doorbreek je de eenzaamheid bij slachtoffers, zorg je dat ze mens blijven.
Marijn Vissers vertelde een ontroerend verhaal over sterke vrouwen uit Amsterdam die zich tijdens de Tweede Wereldoorlog, met gevaar voor eigen leven, aansloten bij het verzet. Vrouwen die opkwamen voor minderheden en hun stad verdedigden tegen onrecht.
Tijdens deze middag ontstonden waardevolle gesprekken en werden ideeën uitgewisseld over hoe we solidariteit kunnen blijven versterken en behouden – juist nu.
We kijken terug op een middag vol betrokkenheid, inspiratie en verbinding. Dank aan iedereen die erbij was.
En met dank aan: het 4en5 mei comité Amsterdam en Mezrab House of Stories
